Cora Burggraaf

Mezzosopraan Cora Burggraaf zong in de grote operahuizen van de wereld, zoals de Royal Opera House (London), Bayerische Staatsoper (München), San Francisco Opera, Salzburger Festspiele en De Nationale Opera (Amsterdam). Ze gaf vele liedrecitals en kamermuziekconcerten met geweldige collega’s in zalen als de Londense Wigmore Hall, het Concertgebouw in Amsterdam, de Frick Collection in New York.

Sinds een aantal jaar initieert Burggraaf ook eigen projecten, voortkomend uit haar wens om nieuwe presentatiemogelijkheden te vinden voor het vocale repertoire. Hieruit ontstonden: een solo-voorstelling met gezongen en gesproken teksten over Ophelia bij OT Rotterdam; Kurt Weills Sieben Todsünden, in combinatie met nieuwe teksten (o.a. Griet op de Beeck en Bas Heijne) over de nieuwe doodzonden van onze tijd; The Roaring Twenties met rietkwintet Calefax, waar muziek, theater en show samenkomen; La voix humaine van Poulenc in regie van Mirjam Koen, waarbij al haar bewegingen werden geregistreerd door een camera en geprojecteerd hoog boven het Rotterdams Philharmonisch Orkest. Bloot zijn en beginnen, een literair concert waarbij ze liederen combineert met dagboekfragmenten van de door haar bewonderde schrijver Oek de Jong. En The Music is Present waarin ze liederen als presentjes weggeeft aan de persoon die tegenover haar zit, heel dichtbij en persoonlijk. In de zomer van 2018 maakte ze voor Theaterfestival Boulevard de solovoorstelling Miroir de peine et d’amour met muziek van Hendrik Andriessen en een zelfgeschreven monoloog. Voor Philharmonie Zuidnederland maakte ze onlangs een bewerking van de monoloog bij Beethoven’s Egmont vanuit het perspectief van Clärchen; Egmont’s geliefde. Toekomstige eigen projecten zijn o.a. de voorstelling Offers over Elsa Diepenbrock en Dag Anna: een voorstelling over Anna Stibbe en het recht om te verdwijnen voor de opening van de nieuwe zaal van het Rosa Spier Huis.